5/9/06

BUENAS NOCHES AMOR

Me siento en la terraza, la casa está vacía y en silencio.
Hay miles de estrellas sobre mí. Las contemplo mientras busco tu mirada entre ellas. No la encuentro. Los ojos se me llenan de lágrimas y un nudo en la garganta parece que quiera hacerme estallar en mil pedazos.
Me duele el alma. Me duele tanto, que a veces creo que voy a morir.
Pero no, no se muere de pena, aunque lo deseemos con toda nuestra fuerza.
Ya hace más de un año y el dolor sigue ahí, firme, infinito, inalterable. . .
Nunca pensé que debería pasar por esto, aprender a vivir de nuevo. Aprender a vivir sin tí. ¿Como se hace? No lo sé, despacito, con paciencia, venciendo la desesperación un poquito cada día, cayendo y volviendonos a levantar.
Vivo por y para tí, para agredecer todo el AMOR que has dejado aquí entre nosotros, que ha sido TANTO, que merece la pena hacer este esfuerzo sobrehumano todos los días.
Te quise, te quiero y te querré.
Te soñé, te sueño y te soñaré.
Te amé, te amo y te amaré mientras viva.
Has sido lo mejor que me ha pasado en esta vida. Mi mejor amigo, mi devoto amante, mi fiel marido, el más desprendido padre que jamás he conocido. Amigo de tus amigos hasta el infinito.
Seguiré buscándote entre las estrellas, en el mar, en la brisa . . .
Buenas noches AMOR





3 comentarios:

Anónimo dijo...

No entiendo como nadie te ha dejado un comentario. He de decirte que es precioso... me has emocionado muchísimo ^^

Anónimo dijo...

Jo no gosava deixar cap comentari i no gosava massa seguir llegint (per no ficar-me en res privat i íntim) però no he pogut parar. Just aquest matí plorava sola, recordant una persona que estimo i ja no hi és. I no he pogut parar de llegir pq els teus sentiments es barrejaven amb els meus sentiments, i plorava per mi, plorava amb tu, amb ells, i a la vegada acompanyada pel mar i el cel, i les estrelles...
Gràcies per la companyia, per la oportunitat de poder compartir la teva tristesa, però també l'alegria de la teva mirada...
Una abraçada

Anna dijo...

Gràcies a tu per els teus mots tant sincers. Jo també m'he commogut amb els teus sentiments, a cops la tristesa si és compartida, dol menys.

M'agrada que hagis vist els somriure als meus ulls, és com intento viure. No hi ha res més bonic que un bon somriure.

Fins aviat,una abraçada i bona nit.